به گزارش پایگاه خبری طبیعت گردشگران ،دکتر هادی زمانی، رئیس دپارتمان اطلاعات و فناوری ارتباطات استان اصفهان و رئیس چهارمین جشنواره ملی رویکردهای خلاق روابط عمومی، در اختتامیه این مراسم و در روز بزرگداشت تولد مولانا، بر تحول بنیادین نقش روابط عمومی در جامعه امروز تأکید کرد. این تأکید نه تنها بر تغییرات تکنولوژیک، بلکه بر یک تغییر پارادایم عمیق‌تر در کارکرد اجتماعی این حوزه معطوف بود.
دکتر زمانی با اشاره به جایگاه والا و ماندگار مولانا جلال‌الدین محمد بلخی در فرهنگ، ادبیات و هویت ملی ایرانیان، روابط عمومی معناگرا را عنصری حیاتی برای بقا و شکوفایی جوامع در هر برهه تاریخی، به‌ویژه عصر حاضر، دانست.
وی استدلال کرد که جوامع زنده، جوامعی هستند که بتوانند روایت‌های اصیل و معنادار خود را حفظ و بازتولید کنند.
وی در بخش دیگری از سخنانش افزود: داستان‌ها نمایانگر هویت یک تمدن و ملت هستند و روابط عمومی باید در این مسیر ایفای نقش کند.
این بدان معناست که روابط عمومی دیگر نباید تنها به انتشار اخبار روزمره بپردازد؛ بلکه باید در عمق لایه‌های فرهنگی و تاریخی جامعه نفوذ کرده و ارتباطات را بر مبنای ارزش‌ها و میراث مشترک شکل دهد. در عصر جهانی‌شدن و تهاجم فرهنگی، این نقش هویت‌ساز، حیاتی‌ترین وظیفه روابط عمومی است.
این پژوهشگر خلاق حوزه علوم ارتباطات با نگاهی انتقادی به وضعیت موجود، اظهار داشت که مدل‌های قدیمی روابط عمومی دیگر کارایی لازم را ندارند.
وی تصریح کرد:در جهان امروز، روابط عمومی‌ها دیگر نمی‌توانند صرفاً به عنوان ابزار اطلاع‌رسانی و انتقال داده‌ها عمل کنند؛ این نقش دیگر پاسخگو نیست.
در عصر «فراوانی داده‌ها» جایی که هر فرد دسترسی آنی به میلیون‌ها قطعه اطلاعات دارد، ارزش «انتقال داده» به شدت کاهش یافته است. آنچه کمبود آن احساس می‌شود، «تفسیر و معنا دادن» به این داده‌ها است.
روابط عمومی مدرن باید از یک «لوله انتقال» به یک «مغز پردازشگر معنا» تبدیل شود. اگر این تحول صورت نگیرد، روابط عمومی به حاشیه رانده خواهد شد و کارکرد آن توسط ابزارهای خودکار و الگوریتم‌ها تصاحب خواهد شد. *انحطاط جامعه در صورت فقدان قدرت بازآفرینی معنا*
یکی از عمیق‌ترین مباحث مطرح‌شده توسط دکتر زمانی، ارتباط مستقیم میان «معنا» و «سلامت اجتماعی» بود.
دبیر اجرایی پنجمین کنفرانس بین المللی رویکردهای نوین علوم ارتباطات با تأکید بر این جمله که جامعه فاقد قدرت بازآفرینی معنا، جامعه‌ای رو به انحطاط است، هشدار داد که بحران‌های اجتماعی، فقدان انگیزه جمعی و سرخوردگی‌های ساختاری، ریشه در خلأ معنایی دارند.
این جمله، سنگ بنای رویکرد معناگرایانه در روابط عمومی را تشکیل می‌دهد. او که با طرح فرضیه بازتاب معنا رویکردی منحصر به فرد و حیاتی برای علم روابط عمومی تبیین می نمود ادامه داد، باید در شناسایی، پرورش و ترویج معانی مشترک، ارزش‌های متعالی و اهداف بزرگ‌تر نقش فعال ایفا کند. این فرآیند، سازوکاری دفاعی در برابر عوامل تفرقه‌افکن و پوچ‌گرایی است.
دکتر زمانی در ادامه، عنصر کلیدی برای ایجاد و بازآفرینی معنا را «گفتگو» دانست و آن را از دو منظر مورد بررسی قرار داد.
وی گفتگو را تنها فرآیندی معرفی کرد که خداوند جهت رفاه و تعالی بشریت قرار داده است. این امر نشان‌دهنده اهمیت ذاتی و بنیادین تبادل اندیشه در ساختار هستی است.
دکتر زمانی گفتگو را بزرگترین معضل جهان نیز قلمداد کرد. این تناقض از آنجا ناشی می‌شود که انسان‌ها در برقراری گفتگوهای اصیل و سازنده دچار مشکل هستند. بخش عمده‌ای از منطق و حکمت عملی بر این اصل مهم بنا شده است که چگونه می‌توان در عین حفظ تفاوت‌ها، به یک تفاهم مشترک و معنادار رسید.
روابط عمومی معناگرا، باید مهارت‌ها و بسترهایی را فراهم آورد تا گفتگو از سطح تبادل ناگفته ها و اطلاعات مکتوم به سطح تبادل درک و تفاهم عمیق ارتقا یابد.
ابن جامعه شناس و کنش‌گر پویایی اجتماعی با نگاهی رو به آینده، مسیر توسعه حرفه‌ای روابط عمومی را در گروی نوعی تعمق و آینده‌نگری استراتژیک دانست.
دکتر زمانی با اشاره به افزایش پیچیدگی دنیای مدرن (که می‌توان آن را با نظریه سیستم‌های پیچیده مدل‌سازی کرد) نیاز به مکانیزم‌های ارتباطی قوی‌تر را خواستار شد و اضافه نمود: به زودی وارد عصر ادراک خواهیم شد و شما روابط عمومی‌ها بزرگترین و مهم‌ترین ابزار توسعه در این عصر به حساب می‌آیید.
چهارمین جشنواره ملی ایده های خلاق روابط عمومی، با درک این تحولات بنیادین، با هدف مشخصی طراحی شده است:
*ارتقاء استانداردهای حرفه‌ای روابط عمومی:* پرهیز از تقلید گرایی و ترویج نوآوری ارتباطی در حل مسایل اجتماعی
و اطمینان از اینکه متخصصان امروز روابط عمومی از ابزارهای سنتی فراتر رفته و مهارت‌های تحلیلی و معناساز را کسب کنند.
*حرکت به سوی رویکردهای خلاقانه و معنادار:*
تشویق سازمان‌ها و متخصصان ارتباطات به حل مسایل اجتماعی و سازمانی از طریق راهبردهای ارتباطی از طریق طراحی کمپین‌ها، پیام‌ها و استراتژی‌هایی که نه تنها مخاطب را مطلع سازند، بلکه او را با ارزش‌ها و اهداف مشترک همسو کنند.
این جشنواره بستری است برای تبادل دانش در زمینه مدل‌های جدید ارتباطی که بر مبانی فلسفی، روانشناختی و اخلاقی استوار است، و نه صرفاً بر مبانی تکنولوژیک