شهرستان خفر یکی از شهرستان های استان فارس با مرکزیت شهر باب انار است. شهرستان خفر در مرکز استان فارس واقع است. شهرستانهای سروستان و کوار در شمال این شهرستان، شهرستان فسا در شرق، شهرستان جهرم در جنوب و شهرستان فیروزآباد در غرب این شهرستان واقع شدهاند. رود قرهآغاج از این شهرستان میگذرد.
آب وهوا
این شهرستان دارای آب و هوای خشک و نیمه خشک میباشد. بیشتر بارشها در این منطقه در نیمه دوم بهمن ماه روی می دهد. تابستانهای خفر گرم و خشک و بدون بارندگی و زمستانهای آن نسبتا سرد هستند. میانگین بیشترین دمای شهر بابانار، مرکز این شهرستان در تابستانها به ْ۲۹ و میانگین کمترینِ آن در زمستانها به ْ۱۲ میرسد و متوسط بارش سالانه آن نیز در حدود سیصد میلیمتر است.
دين و زبان (گویش)
مذهب مردم خفر شیعه می باشد و زبان آنان فارسي و فارسی با لهجه محلی است. در برخی از بخشهاي آن با گويش ترکي صحبت می کنند.
پوشش گياهي و نمونه جانوري
پوشش گیاهی در خفر به صورت استپ کوهپایه ای است و درختانی همچون سرو کوهی، کُنار، کیالک، کلخنگ، بنه و… گیاهانی همچون گل ختمی، مک، گل گاوزبان، پر سیاوش، مومنایی، آویشن، گل بابونه، کاسنی، خاکشیر، مورد و … در این شهرستان میرویند.
و در زمینه باغداری نیز درختانی همچون نخل، انار، مرکبات، بادام، گردو، هلو، زردآلو، انجیر، سیب، ازگیل و زیتون در این منطقه رشد میکنند. این شهرستان به تناسب شرایط طبیعی و پوشش گیاهی، از حیات وحش متنوعی نیز برخوردار است. کل، آهو، پازن، بز کوهی، قوچ و میش، روباه، گرگ، کفتار، خرگوش از مهمترین پستانداران و عقاب، قوش، کبک، کبوتر، تیهو، قمری، گنجشک، بلبل، چفت، پرستو و … از پرندگان مهم این منطقه میباشند.
صنايع دستي
از صنایع دستی این شهرستان می توان به حصیربافی، قالیبافی، جاجیم و گلیم و … اشاره کرد.
سوغات خفر
معروف ترین سوغات این شهرستان صنایع دستی آن شامل حصیربافی، گلیم، جاجیم و … و از دیگر سوغات آن می توان به انار و مرکبات و … اشاره کرد.
غذاهای محلیانواع نان های سنتی، انواع آش های محلی و … از غذاهای محلی خفر می باشند.
وجه تسمبه خفر
نام خفر به معنای محکم و استوار، در منابع به صورتهای خَبْر و شهر خفر آمده است. واژه خفر با املای کبرپیش در یکی از لوحهای گلی تخت جمشید نیز ذکر شده است. این شهر در دوره ساسانیان نیز رونق فراوانی داشته است. در سده ششم نیز از شهر خفر به عنوان شهری آباد یاد شده است. در سده هفتم، یاقوت حموی آن را شهرکی نزدیک شیراز ذکر کرده است. در سده هشتم حمداللّه مستوفی خفر را شهری آباد و دارای قلعه مستحکمی به نام تیرخدا (تیرخدای: واقع در کوهی بلند نزدیک خفر) معرفی کرده است. این قلعه در سده هشتم، مدتی در اختیار حکام آل مظفر بود. در سده یازدهم، شاردن و تاورنیه در مسیر سفرشان از شیراز به جهرم و بندرعباس از کاروانسرای خفر یاد کردهاند. به نوشته شاردن، مقابل کاروانسرا، روستای زیبای خفر با چند صد خانه قرار داشته که از دور شبیه به شهر بوده است، همچنین او آنجا را از زیباترین مکانهای ایالت در گذشته دانسته و به خرما و میوههای مرغوب و آثاری از دوره پیش از اسلام نزدیک آبادی تادوان اشاره کرده است. تاورنیه نیز این منطقه را یکی از پر نعمتترین مناطق ایران ذکر کرده است.
آرامگاه جاماسب
افسانه ها می گویند جاماسب یکی از دامادهای زرتشت پیامبر ایرانیان میباشد. از آن جمله میگویند که خداوند به جاماسب گفت: که در روزی معین عمرت بهپایان میرسد و جاماسب در روز موعود به این منطقه وارد شده و در همانجا جان به جان آفرین تسلیم کرد و اهالی گاره برایش مقبرهای ساختند. بنا بر نوشتههای منابع جاماسب از پیشگویان بود و مرگ خویش را پیشبینی کرده بود. اما آیا اینکه او با زرتشت هم دوره بوده است اطلاع دقیقی در دسترس نیست. ساختمان آرامگاه بهصورت مکعب شکل است که بر روی تپهای کوتاه احداث گردیده و از سنگهای تراش خورده بدون ملات ساخته شدهاست. آرامگاه تشابه فراوانی با کعبه زرتشت در نقش رستم دارد. بهعلت تراش خوردن سنگهای آرامگاه میتوان آن را به دوران هخامنشی و دورانی که شهر خفر دارای اهمیت بوده نسبت داد.