پیست اسکی شمشک

شمشک از دیرباز یکی از تفرجگاه‌های شمالی استان تهران به شمار می‌رفته و امروزه نیز طرفداران ورزش‌های زمستانی را به سوی خود می‌کشاند. این پيست بين‌المللی اسكی در 57 كيلومتری شمال شرقی تهران در روستای شمشك جای دارد. روستای شمشک یکی از بخش های منطقه رودبار قصران از شمیرانات در پیرامون تهران است، منطقه ای که از دوران قاجار نیز بخشی از ییلاق پایتخت بوده است. روستای شمشک با ویلاها و چند نشانه تاریخی مانند گرمابه قاجاری در میان کوه‌های سرکچال و کلون‌بستک کوچک و گردنه دیزین دامن گسترده است. جدای از پیست اسکی شمشک، در رودبار قصران پیست اسکی دربندسر نیز جای دارد.
پيست اسکی شمشک برای نخستین بار در سال 1327 خورشیدی، با همکاری و نوآوری آلمانی ها، در بلندهای 3050 تا 2550 از سطح دریا گشایش یافت و ده سال پس از آن، در 1337 خورشیدی، با تله اسکی 250 متری بر روی 3 پایه بهسازی شد.
این پيست، دومین پیست بین‌المللی ایران بعد از پیست ديزين است که پیش از آن و در سال 1348 خورشیدی گشایش یافته بود. این ارتقاء درجه در شهريور 1375 خورشیدی با بهبود زمینه فنی از سوی فدارسيون جهانی اسکی به ایران داده شد.
پیست اسکی شمشک دارای 2 تله سيژ، 3 تله اسكی بشقابی و 2 تله اسكی چكشی و روی هم رفته دارای 3 هزار متر ارتفاع است. جدای از یک پیست آموزشی، 3 پیست دیگر به نام های پیست آفتاب، پیست مهتاب و پیست شب نیز در شمشک فراهم است. پیست مهتاب در این میان با 1950 متر درازا از همه بلندتر است. پیست اسکی شمشک در کنار همه این‌ها نیز دارای 3 هتل و 4 رستوران است که یکی از آن‌ها بر روی قله کوه جای دارد. هتل شمشک با 3 طبقه و 32 اتاق و 2 سوییت، هتل گل یخ شمشک با ساختار اسکیمویی و هتل بارین در دسترس گردشگران هستند. همچنین نباید از یاد برد که پیست اسکی شمشک در تاریخ ورزشی ایران، با نورافکن های زرد بنیانگذار اسکی شبانه است.
گشایش سالانه پیست اسکی شمشک از دیرباز در پایان پاییز اتفاق می افتاده است، گشایشی که همراه با آیینی برای دوستداران ورزش های زمستانی است. پيست اسکی شمشک از شمال شرقی تهران، بزرگراه بابایی، لشگرک، اوشان فشم، مِیگون، جیرود، دربندسر و سپس بلندی های شمشک جانمایی می شود. دیدار از پیست اسکی شمشک نیازمند داشتن خودرو هم نیست، زیرا این پیست دارای برنامه گردشگری یک روزه و بیشتر نیز هست. برای بهره بردن از این پیست پوشاک زمستانی، ابزارهای ورزش اسکی مانند عینک، کلاه، کفش و چوب اسکی را فراموش نکنید. کوهستانی بودن این سرزمین گاه به بستن راه های دسترسی نیز می انجامد.